தண்............

தலைப்பைப் பற்றி கடைசியில் பார்க்கலாம்..

உக்கடத்தில் இருந்து சாய்பாபா காலனி வர்றதுக்கு உள்ளயே கிட்டத்தட்ட ஏழெட்டு சிக்னல்..ஒவ்வொரு சிக்னலிலும் கிட்டத்தட்ட மூணு நிமிஷம்.. நண்பகல் பன்னிரண்டு மணி.. கொளுத்துற வெயில்.. சிக்னல்ல நிக்கிற வண்டிங்க எல்லாம் மானாவாரிக்கு புகையடிக்க, என்ஜின் சூடேல்லாம் ஒண்ணாச் சேந்து ஒடம்புத்தோலை பதம் பார்க்க, கண்ணைக் கூட தொறக்க முடியாம தக தகன்னு இருக்க, தீக்குண்டத்துல நிக்க வெச்ச மாறி ஒரு பீல்..

உங்களால உணர முடியுதா...?

இந்த ரோட்டுல மருந்துக்கு கூட ஒரு மரம் இல்ல...எங்க பாத்தாலும், கட்டடங்கள், வானளாவப் பறக்கும் புழுதி மண்....

இனி மரங்கள நட்ட வெச்சு, வளர்த்து, குளிர்ச்சிய கொண்டு வந்து, அப்புறம் பூமிக்கு நல்லதெல்லாம் செஞ்சு மாத்துரதுக்குள்ள கொஞ்ச காலம் ஆகும்..

ஆனா அதுக்குள்ள நாம பல நல்ல விஷயங்கள இழந்தரலாம்.. அதனாலதான் அவசர அவசரமா இந்த பதிவு..

ஆ.. எங்க விட்டேன்.. ஆங்.. சிக்னல்ல விட்டேன்..

சாய்பாபா காலனிய தாண்டி மேட்டுப்பாளையம் வர்ற வழியெல்லாம் நூறடிக்கு ஒரு தருபூசணிக்கடை, இருநூறு அடிக்கு ஒரு இளநீர்க் கடை, பேக்கரி எல்லாம் குளிர் பானங்கள், அங்கங்கே பதநீர்... மனுஷன் எப்படியும் பொழச்சுக்குவான், தன்ன எப்படியாவது காப்பாத்திக்குவான்... இத்தன பிரச்சினைக்குக் காரணமே நாம தான்.. அதை உணராமல், தற்காலிகத் தீர்வுகளைத் தேடிக்கிறோம்.. ஆமா.. பின்ன இந்த இளநீர், தருபூசணி எல்லாம் நம்மள எத்தன நாளைக்கு காப்பாத்தும்....?

ஆனா இந்த பிரச்சினைக்கு எந்த விதத்திலும் காரணம் ஆகாமல், ஒரு பாவமும் அறியாமல், ஏன் இப்படி நடக்குதுன்னு கூட தெரியாமல் ஒரு சில ஜீவன்கள் செத்து மடிகின்றன..

அவைகளை காப்பாற்ற நீங்கள் செய்ய வேண்டியது ஒரே ஒரு விஷயம் தான்..கண்டிப்பா முடியும்.. முடியாத காரியங்களைப் பற்றி எப்போதுமே நான் சொன்னதில்லை...

ஒரு குவளை தண்ணீர்...




ஆம் ஒரு குவளை தண்ணீரை உங்கள் வீட்டு வெளிச் சுவற்றிலோ, அல்லது மொட்டை மாடியிலோ வையுங்கள்.. சூட்டில் அலைகின்றன பறவைகள் மற்றும் நம்மைச் சுற்றி வாழும் விலங்கினங்கள்..வாயைத் திறந்து வைத்துக் கொண்டு வேக வேகமாக உடல் உஷ்ணத்தை வெளியேற்றப் போராடுவதை நீங்கள் கண்கொண்டு பாருங்கள்.. தருபூசணி வாங்க அவைகளிடம் காசு இல்லை, இளநீரை உடைத்து கொடுக்க ஆளில்லை, எந்தக் குளம் குட்டைகளிலும் ஒரு சொட்டு தண்ணீர் இல்லை.. அவைகளின் நிலை யாருக்கும் புரிவதில்லை..

ஆனால் இந்தப் பதிவைப் படிக்கும் அனைவரும் 'மனிதம்' உள்ளவர்கள் என்று நான் கருதுகிறேன்.. அப்படி இருக்கும் பட்சத்தில், நாளை குறைந்தது ஒரு ஐம்பது குவளை தண்ணீராவது இந்த சிறு குருவி காக்கைகளுக்கு கிடைக்கும்(ஐம்பது - சும்மா வழக்கமாக என் பதிவைப் படிப்பவர்களின் எண்ணிக்கை).

குவளைகளை யாராவது அபேஸ் பண்ணி விடுவாங்கன்னு நெனைச்சீங்கன்னா, ஒரு கையளவு மணல சுவர் மேல வெச்சு, அதுல தேங்காய் மூடிய நிக்க வெச்சு அதுல தண்ணி வெக்கலாம்...

எங்க வீட்டுல பாருங்க...



மனமூடி அடுத்த பதிவில், மனிதாபிமானம் இந்தப் பதிவில்..

அப்புறம் இந்தத் தலைப்பைப் பத்தி நீங்களே ஏதாவது சொல்லீட்டுப் போங்களேன்...

நன்றி...