முதுகெலும்பு....

அனைவருக்கு வணக்கம்..

சுற்றுச்சூழல் பற்றிய விஷயங்களை மட்டும் தான் பொதுவாகப் பதிந்து வந்தேன்...அதன் மூலம் கிடைத்த நண்பர்கள் அனைவருக்கும் நன்றிகள்..(எனக்குத் தெரியாமலேயே என்னைப் பின் தொடரும் நண்பர்களின் எண்ணிக்கை ஐம்பதைத் தாண்டி விட்டது..)

இந்தப் பரந்து விரிந்த பதிவுலகில் பிரகாஷ்(எ)சாமக்கோடங்கி என்பவன் இப்படித்தான் எழுதுவான் என்ற எனக்கான முகவரியைத் தந்த என் வலை நண்பர்கள் அனைவருக்கும் என் பணிவான நன்றிகளை மறுபடியும் தெரிவித்துக் கொள்கிறேன்..

அரசியலுக்குள் நுழையாமலேயே எழுதுகிறேன் என்ற நினைப்பில் இருந்து விட்டேன். சுற்றுச் சூழல் என்கிற விஷயம் மனிதர்களையும் உள்ளடக்கியது.. மனிதன் என்று வந்தாலே அங்கு அரசியலும் வந்து விடுகிறதல்லவா...இப்போது தான் உணர்கிறேன்...

நேற்று முடி வெட்ட சவரக் கடைக்குச் சென்றிருந்தேன். போதையில் இருந்த இரண்டு பேர் அங்கே பேசிக்(உளறிக்)கொண்டிருந்தார்கள்..

"ரொம்ப நாளா கட்சிக்காகப் பாடு பட்டுக்கிட்டு இருக்கேன்.. தலைவர் கண்டுக்கவே மாட்டேங்கறார்... தமிழ் மாநாடு முடியட்டும்.. செயலாளர் பதவி கேட்டிருக்கேன்.. நாமளும் கொஞ்சம் காசு பாக்கணுமில்ல...."

"என்னப்பா நீயும் ரொம்ப காலமா இதத்தான் சொல்லிக்கிட்டு இருக்கே...இன்னும் கீழே தான் இருக்கே...."

அதற்கு மேற்கொண்டு அவர்கள் எங்கெங்கோ போய், அவர்கள் வைத்திருக்கும் கீப்புகளின் எண்ணிக்கை வரை பேச ஆரம்பித்து விட்டார்கள்... வாடிக்கையாளர்கள் என்பதால் முடி வெட்டுபவருக்கு என்ன சொல்லுவது என்றே தெரியவில்லை.. சிலர் உள்ளுக்குள் சிரித்துக் கொண்டே கேட்டுக் கொண்டிருந்தனர்..

முடியோடு சேர்த்து அவர்கள் பேசியதையும் அங்கேயே விட்டு விட்டு வந்து விட்டேன்..

இதிலிருந்து நாம் தெரிந்து கொள்பவை.. கட்சி என்பது எப்படி உருவாகிறது,அதில் அங்கத்தினர்கள் யார், அவர்களின் சிந்தனைகள் என்ன.. என்பதுதான்..

இன்றைய சூழ்நிலையில் கட்சியில் சேருபவன் கண்டிப்பாக அந்தக் கட்சியின் கொள்கைகளினால் ஈர்க்கப்பட்டவனாக இருக்க மாட்டான்.. ஒன்று அவனுக்குத் தனிப்பட்ட முறையில் பயன் தரும் வகையில் அந்தக் கட்சி ஏதேனும் செய்திருக்க வேண்டும் அல்லது கூடியிருப்பவர்களால் கொண்டு சேர்க்கப் பட்டிருக்க வேண்டும்.


ஒருவனைத் தலைவன் என ஏற்றுக் கொண்டால் பின்னர் அவன் செய்வது அனைத்தும் நல்லதாகவே தோன்றும். அவன் எதிரிகள் யாவரும் தனக்கும் எதிரிகள் ஆவர்.இது தொன்று தொட்டு நடப்பது தான்.(நடிகர்கள்- ரசிகர்கள் விஷயத்திலும் இதையே நாம் பார்க்கிறோம்) பின்னர் கட்சிக்காக மாங்குமாங்கென்று உழைக்க ஆரம்பிக்கிறான்.. தான் செய்யும் தொழிலை விடுத்து கட்சி, பொதுக்கூட்டம் என் அலைகிறான். கட்சி இதனை நன்கு பயன்படுத்திக் கொள்கிறது. ஏனெனில் ஆறாம் அறிவைப் பயன்படுத்துபவன் கட்சிக்கு உபயோகப் படமாட்டான்..(கவனிக்கவும் நான் படித்தவன் என்று சொல்லவில்லை). அவனுக்கு மேலும் மேலும் பிரியாணி, தண்ணி, போகும் இடம் எல்லாம் கைச்செலவு என்று வாரி இரைக்கிறார்கள்.(நா##$@க்கு எலும்புத்துண்டு ஒண்ணும் பெரிய செலவில்லையே..)

அப்படி தன்னை முழுமையாக இந்தத் தொழிலில் தன்னை ஈடுபடுத்திக் கொண்டவன் பின்னர் எதிர்பார்ப்பது என்ன..? கட்சியில் தான் உழைத்ததற்கான பலன்.. கோஷம் போட்டதற்கான கூலி.. கட்சிக் கொடி கட்டியதற்கான கைமாறு.. எத்தனை நாள் தான் கோஷம் போட்டுக் கொண்டே இருப்பது.. அடுத்தடுத்த பதவி வேண்டாமா..(எல்லாத் தொழிலிலும் நாம் எதிர்பார்ப்பது தானே...?)தனக்கு மேல் உள்ளவர்கள் சம்பாரித்து கொழுத்ததைப் பார்த்து தான் மட்டும் சும்மா இருக்க முடியுமா என்ன...?

இதில் ஒரு விஷயம் என்னவென்றால் தமிழக அரசியலில், ஏன் இந்திய அரசியலில் உள்ள அனைத்துக் கட்சிகளின் மொத்தத் தொண்டர்களில் 98 சதவிகிதம் இப்படிப் பட்டவர்களாகத் தான் இருப்பர்.உண்மையான தொண்டர்களைக் கணக்கெடுக்க வேண்டும் என்றால் "இனிமேல் நம் கட்சிக் கூட்டத்திற்காகப் பணியாற்றும் எந்தத் தொண்டருக்கும் கைச் செலவுக்குக்குக் காசோ, குடிக்க சாராயமோ,பிரியாணியோ தரப்பட மாட்டாது..."என்று அறிவித்தால் போதும்.

இப்படி உருவாகும் கட்சியில் "மக்கள்" என்பவர்கள் எங்கே வருகிறார்கள்.. "கட்சி", "கூட்டம்","பிரியாணி","பதவி", "பணம்"... இவைகள் தான் வருகின்றன..

அடிபட்டு உதைபட்டு மேலே வருகின்ற ஒருவன் அந்தப் பகுதி மக்களுக்கு நல்லது செய்வானா..?இல்லை அவன் மேலே வரப் பாடுபட்ட அவனுடைய கட்சித் தொண்டர்களுக்கு நல்லது செய்வானா..? இதில் ஜாதி சொந்தங்கள், சிபாரிசு என பல வேலைகள் வேறு..அவன் சொந்த பந்தங்கள் அனைவரும் அவன் பதவியை உபயோகப் படுத்திக் கொள்வர்..

படித்தவன், ஆறாம் அறிவு வேலை செய்பவன் எவன் கொளுத்தும் வெயிலில் இறங்கி வேலை பார்ப்பான்..?கை கட்டிக் கொண்டு போய் விடுவான்.. அவனைப் போன்றவர்களால் கட்சி எப்படி வளரும்..? முதுகெலும்பு இருப்பவன் கட்சிக்கு எதற்கு....?

சரியாகப் படிக்காமல், கெட்ட வழிகளில் சென்று, சம்பாரிக்க வக்கில்லாமல், சக நண்பர்களால் கட்சியில் சேர்க்கப் பட்டு, மாநாடு நடக்கும் ஊர்களுக்கெல்லாம் கூட்டி செல்லப்பட்டு, பதவி கிடைத்து, காசு பார்த்து, இன்று நம் முன்னேயே பந்தாவாக ஏ சி கார்களில் பயணிக்கிறார்கள்.. என்ன ஒரு அருமையான தொழில்..

இப்படிப்பட்ட கட்சிகளின் தலைவர்கள் தான்.. தமிழை வளர்க்கிறோம், நாட்டு நலனுக்காகப் பாடுபடுகிறோம்.. இலவசங்கள் தருகிறோம், உங்கள் தொகுதிக்கு நல்லது செய்கிறோம், உங்களுக்காக அல்லும் பகலும் போராடுகிறோம் என்று தங்கள் தந்திரங்களை நம்மிடம் அவிழ்த்து விடுகிறார்கள்.. அவன் சம்பாரிக்கும் காசை அவனுக்குக் கீழ் இருப்பவர்களுக்கும் பகிர்ந்தளிக்க வேண்டிய நிலைமை. அடுத்த தேர்தல் செலவுகளுக்கும் சேர்த்து வைக்க வேண்டிய நிலைமை. அவனாக மனமுவந்து நல்லது செய்ய நினைத்தாலும், அவனாக அவனைச் சுற்றி கட்டிக் கொண்ட இந்த வளையம் அவனை விடாது.. கட்சியில் இருப்பவன் மக்கள் நலனை நினைப்பது உண்மையில் சாத்தியமா என்று இப்போது சொல்லுங்கள்..

இல்லுமி தன்னுடைய பதிவில் கேட்டிருந்தார்.. "என்ன இழவுயா நடக்குது தமிழ்நாட்டுல?"

இதுதானுங்க நடக்குது..

தமிழ்நாட்டோட எதிர்காலமே இந்தத் தொண்டர்களை நம்பித்தான்..

நன்றி..
பிரகாஷ்(எ)சாமக்கோடங்கி